Jak to jest pozostać? Pozostać w czułej, intymnej relacji.
Relacji ze sobą.
Jak to jest pozostać? Pozostać w czułej intymnej relacji z emocjami,
Z myślami, które pojawiają się w naszej głowie, z odczuciami w ciele.
Jak to jest pozostać? Pozostać w czułej intymnej relacji ze swym sercem.
Sercem pełnym radości, nadziei i miłości.
W czułej, intymnej relacji z Ciszą.
Ciszą, która jest w nas?
Z Obecnością
Jak to jest? Jak to jest pozostać?
Pozostać w OTWARTOŚCI na to co jest.
W czułej, intymnej relacji z wolnością. Wolnością w ograniczeniach.
Jak to jest pozostać. Pozostać w czułej, intymnej relacji z lękiem. Lękiem przed nieznanym. Z lękiem przed niepewnym. W czułej intymnej relacji ze złością. Z niezgodą na otaczający nas świat. Z niezgodą na to co jest. Z chęcią zaprzeczenia. Zaprzeczenia prawdzie.
Jak to jest pozostać. Pozostać w czułej, intymnej relacji ze stresem. Z zaciskiem w gardle, zaciskiem w brzuchu, pośladkach. Z nieprzespanymi nocami. Z porażką. W czułej, intymnej relacji ze wstydem, poczuciem winy, osądami.
Jak to jest pozostać. Pozostać w czułej, intymnej relacji z tęsknotą. Z tęsknotą za miłością. Z rozczarowaniem miłością.
Jak to jest pozostać. Pozostać w czułej, intymnej relacji z pięknem. Pięknem tego świata. Z zachodami słońca. Z miodowym zapachem jesiennego lasu.
Pozostać w czułej, intymnej relacji z paradoksem otaczającego świata. Fuzją piękna i brzydoty. Cudu i dramatu.
Jak to jest pozostać. Pozostać w intymniej relacji z życiem. Z życiem, które się wydarza w nas. Z życiem, które wydarza się przez nas.
Jak to jest pozostać. Pozostać w otwartości i zgodzie. W czułości doświadczania tego co jest.