logo-jak-jest-teraz-preloader
0%

Wiem Lepiej

Jak to jest nie wiedzieć?

Nie wiedzieć?

Niewiedzenie jest niebezpieczne. 

Nieprzewidywalne. 

Przerażające. 

Odsłaniające – niewiedzenie. 

Upokarzające? 

Znów przerażające!

Umysł musi wiedzieć. 

Nie wolno nie wiedzieć!!!

Umysł

Jakby miał wyłączność. 

Wyłączność na wiedzę. 

Na – wiedzenie.

Lecz to nie umysł.

To nie całe JA. 

To nie cała prawda o…

Jednak jest. 

Jest taka część. 

Część, która wie.

Jak to część – krzyczy?

Ja? Tylko część?

Ja jestem kimś!

Nie znasz się. 

Obrażę się.

Ja! Przecież wiem!

Wiem jak powinna wyglądać ta chwila, 

Jak się zachowywać, co myśleć.

Kim być. 

Jakie poglądy głosić

Kogo lubić kogo nie

Którą twarz pokazać

Ja! Wiem!

Wiem lepiej!

To część, która ciągle ma oczekiwania

Oczekiwania wobec …

Wobec drugiej… części mnie.

Oczekiwania, że powinna(m). 

Wiedzieć wszystko. 

Ma pomysł na cały świat. 

Pomysł na dzieci, na ludzi. 

Na ludzi. 

Szczególnie na tych niewygodnych.

Wobec których czuje się niepewnie,

Czuje się oceniana, gorsza. 

Ma na nich pomysł. Kim są. 

Myśli, że wie o nich wszystko.

Wydaje jej się, że WIE.

Nie wie tylko, że NIC NIE WIE!

Raczej – niewiele wie.

Nie wie, że to pomysły, które mają ją obronić.

Obronić przed czuciem.

Obronić przed bólem.

Jej wiedzenie, to jej słabość.

To utajony jej ból.

To smutek i płacz.

To osamotnienie i odrzucenie.

Ból rozpaczy

Tego, ona nie wie. 

Zapomniała.

Broni się – Wiedząc.

Wiedząc lepiej.

Nie dopuszcza do siebie tej myśli. 

Musi wiedzieć. 

Będzie pouczać. 

Będzie naprawiać. 

Będzie zaganiać do poprawy. 

Do doskonalenia.

Boi się, nie wiedzieć.

Boi się, zaufać.

Boi się, odpuścić.

Choć umęczona od wieków,

Trzyma swój ból poza światem

Ból, rozpacz.

Komu zaufać? 

Komu? Życiu?

Życie rani – krzyczy

Jest nieprzewidywalne

Trzeba wiedzieć!

Trzeba kontrolować!

Musi stać na straży. 

Pilnować porządku. 

Może skonać, ale na straży stać będzie.

Umęczona. 

Chciałaby odpuścić. 

Lecz w jej świecie nie ma nikogo.

Nikogo komu można zaufać. 

Nie ma nikogo bezpiecznego.

Musi więc wiedzieć. 

Jednak. 

JEST!

Jest zaufanie.

Jest poddanie. 

Jest współczucie.

Jest miłość.

Miłość do wszystkiego. 

Miłość do wszystkich.

Przenikająca.

Utulająca i obejmująca.

Bezgranicznie kochająca.

Kochająca – Wszystkowiedzącą.

Kochająca – Bojącą.

Kochająca. 

Tak zwyczajnie, nadzwyczajnie.

Jest zaufanie. 

Jest poddanie.

Odkrywanie na nowo. 

Wszystkiego.

Kawałek po kawałku.

Odkrywanie na nowo. 

Z ciekawością. 

Z otwartością.

Wsłuchiwanie się. 

W każdą myśl, w każde doznanie, w każdy dźwięk.

Na nowo i nowo. 

Na świeżo.

Puszczając wiedzenie.

Puszczając oczekiwanie.

Puszczając i otwierając się.

Wciąż nurkując głębiej, głębiej i głębiej.

Odkrywając. 

Bezgraniczną MIŁOŚĆ

Jam Jest Miłością.

Przewijanie do góry